Toch verder

Heel hartelijk bedankt voor de lieve reacties. Dat geeft toch wel de doorslag om door te gaan. En wat Valhalla zei raakte mij. Ik hou inderdaad veel van jullie, mijn blogvriendinnen ,en daarin kan een anonieme Miep geen verandering in brengen.

Ik heb nagedacht en mijn blogs nog eens nagelezen. Ik denk niet dat het kwaad bedoeld is. Daar ben ik ook nooit van uitgegaan. Het gaat meer om het feit dat deze persoon schijnt te weten waar ik woon, mij kent en andersom is het niet zo. Daar schrok ik van. Ik ben altijd heel open op mijn blog, juist omdat het anoniem is en ik heb er geen behoefte aan dat er bv. een buurvrouw meeleest. Alleen Pukman en de kinderen weten ervan. Verder heb ik het niemand verteld. En het moet wel heel toevallig zijn, als een bekende op je blog terecht komt. Ik schrijf wel veel, maar ik denk wel degelijk na over wat ik opschrijf. Bepaalde privedingen of over de levens van de kinderen zal ik nooit op mijn blog zetten. En ik heb niets verkeerds erop gezet. Alles is waar en ik heb niemand gekwetst. Maar ik heb wel mijn eigen gedachten over deze persoon. Ik vind nog steeds dat je ,als je iemand herkent, die persoon persoonlijk kunt benaderen, maar doe het niet met zo'n berichtje op je blog. Daar kan ik niets mee. Ik heb meer respect voor mensen, die zeggen dat ze mijn blog maar niets vinden en dat het tijd word dat ik ermee stop. Maar dan wel hun naam vermelden. Iedereen heeft recht op een eigen mening en hierop kan ik tenminste reageren. Want niemand is verplicht om mijn blog te lezen. Dan doe je het toch niet? ( Maar dat geld niet voor jullie, lieve blogvriendinnen!).

Dus, toch verder. Ik vind het heerlijk om te schrijven, dingen te delen en mijn gevoelens op papier te zetten. Het is voor mij een uitlaadklep. Ik hoop dat jullie mij blijven volgen en veel plezier beleven aan de verhalen die ik opschrijf.

Heel veel liefs en een dikke knuffel voor al mijn blogvriendinnen.

Puk