Huwelijksreis met hindernissen

Puk vond kamperen altijd heel erg leuk. Dat deed ze toen ze nog een klein meisje was met haar ouders en broers. Ouders van Puk gingen elk jaar . Meestal in Nederland, maar ook wel eens in het buitenland. Nou ja, verder dan Duitsland en Luxumburg zijn we nooit gekomen.Een vakantie is haar toch wel bijgebleven. Het was noodweer en de regen kwam met bakken uit de lucht. Daarbij stond ook nog eens een stevige wind. Midden in de nacht ging de vader van Puk een geul graven om de tent. Dat mocht eigenlijk niet, maar anders liep alles onder water. We hebben met z'n allen aan de tentstokken gehangen. Pukman ging nooit kamperen. Sterker nog, Pukman ging nooit op vakantie. Behalve dan die keer toen wij net verkering hadden. Maar Puk wilde graag met Pukman een keer kamperen.


Je bent net getrouwd, je hebt weinig geld, maar je wilt wel op huwelijksreis. Dus wat doe je dan? Juist......je gaat kamperen. Pukman houd er totaal niet van. Die is meer van de luxe. Maar Puk wist hem over te halen: twee weken kamperen in Luxumburg. Naar de camping waar Puk al vele malen met haar ouders was geweest. Puk en Pukman konden de kampeerspullen lenen van de ouders van Puk. Puk's vader stelde nog voor om de tent achter hun huis op te zetten. "Weet je gelijk hoe het moet", zei hij tegen Pukman. Maar Puk vond dat allemaal niet nodig. Na vele jaren kamperen wist ze toch hoe de tent eruitzag!

Drie dagen na de bruiloft was het dan eindelijk zover. Bepakt en bezakt gingen ze op weg, met een auto waar het een en ander aan mankeerde. Het viel wel mee, hij had alleen een duwtje nodig, anders startte hij niet. Een reis naar Luxumburg op de achterbank met je ouders is heel wat anders dan dezelfde reis naast een kersverse echtgenoot. Want Puk moest kaartlezen. En die twee, dat is geen goede combinatie. Het duurde dan ook niet lang, of Puk stuurde Pukman de verkeerde kant op. We gingen alle kanten op, behalve de goede.Uiteindelijk via een toeristische route ( leek puk zo gezellig) kwamen ze aan het eind van de middag op de camping aan. Die er toch wel heel anders uitzag, als in haar herinnering. Beetje mistig, beetje klein, maar vooral......bijna verlaten. En dat komt niet zo goed uit, als de auto een zetje nodig heeft om te starten. Want Puk was niet zo sterk. Daar waren nog meer mensen voor nodig. Maar een leuk plekje opgezocht door Puk en toen kon het grote werk beginnen. De tent opzetten. Er was haast bij geboden, want het begon aardig te schemeren. De vader van Puk had de tentstokken gemerkt. Rood bij rood ,groen bij groen enz. Heel leuk, alleen waren de kleuren er helemaal afgesleten. Dus Pukman riep de hulp in van Puk. "Je moet helpen, jij weet hoe die tent in elkaar zit."Klopt, zegt Puk. Zet hem maar op, dan zeg ik wel of hij goed is. Want dat deed Puk altijd: zodra het tijd werd om de tent op te zetten, ging ze aan de wandel. En als ze terug kwam stond de tent. Toen werd Pukman erg boos. Drie dagen getrouwd en knallende ruzie. Puk ging boos in het gras zitten en zei: Ïk wil naar huis".Naar mijn moeder. Dan ga je maar lopen,"zei Pukman, want ik breng je niet!"



Word vervolgd

-------------------------

Geniet van deze dag



Puk