Dementie.....Vreselijk voor de persoon en vreselijk voor de omgeving.
Anna..... Ze was de schoonmoeder van een vriendin. Stond midden in het leven, had veel sociale contacten en genoot van de kleine dingen in het leven. Ze werd vergeetachtig. In het begin viel het niet op, maar het werd toch wel zorgwekkend.Na allerlei onderzoeken kwam de uitslag: Dementie. Vriendin had een drukke baan en kleine kinderen en de rest van de familie woonde ver weg. Ik zocht Anna op en er was een klik.
Anna.....We konden veel van elkaar hebben. ze was geen makkelijk mens, soms agressief,maar dat kwam door haar ziekte. Ze wist zelf wat er met haar aan de hand was. Ze werd bang, onzeker en boos. Ik gaf wel mijn grenzen aan. En dan ging ik even naar de keuken. Ze liep met een stok en daarmee tikte zij mij op mijn schouder. "Zijn we weer vriendjes", zei ze dan. En het was goed.
Anna.....Ze viel steeds vaker en kon niet meer alleen blijven. Ze had een mooie seniorenflat, maar ze had verzorging nodig. Haar kinderen regelden een opname in een verpleeghuis en de dag brak aan, dat ze haar eigen stekje moest verlaten. Vriendin vroeg aan mij of ik haar koffer in wilde pakken, maar ze mocht het niet weten. Maar het ging niet onopgemerkt aan haar voorbij. En die blik ben ik nooit vergeten.
Anna.....Ze wilde zo graaag in haar eigen huisje blijven. "Pukje, zei ze een keer, als ik hier niet meer kan blijven wil ik dood". Maar ze kon niet meer alleen blijven en vriendin en haar man brachten haar weg. Ze was kwaad op mij. Ik had haar dit aangedaan. Haar kinderen deden dit niet. Ze heeft niets meer tegen mij gezegd.
Anna.....Ze ging lopend het verpleeghuis in en binnen drie dagen zat zij in een rolstoel. Ik heb haar vaak opgezocht,maar ze reageerde niet meer op de mensen om haar heen. Het ging steeds slechter met haar.Ze wilde niet meer eten en alle levenslust was verdwenen.
Anna..... Ze heeft woord gehouden. Drie maanden na haar opname is ze overleden.
Ik mis haar.
Geniet van deze dag
Puk
Wat triest is het toch als mensen dement worden.
BeantwoordenVerwijderenMij valt het altijd op dat mensen banger zijn voor dementie dan voor kanker.
Ik hoor het zo vaak in mijn werk, "als mijn hoofd maar goed blijft".
Het lijkt mij voor de personen er om heen nog moeilijker want je raakt iemand kwijt die nog leeft.
Sterkte.
Liefs Herma
Ik ben altijd zo bang dat mijn schoonmoeder dit krijgt; haar moeder had het ook. Ik heb haar moeder alleen nog gekend als lege huls in een rolstoel in een verpleegtehuis op de gesloten afdeling (alsof ze met die rolstoel er nog vandoor zou zijn gegaan...) Ze moet een geweldig lieve moeder en oma zijn geweest. Vreselijk als iemand zo vele jaren moet vegeteren. Volgens mij ie er geen ergere ziekte.
BeantwoordenVerwijderenMijn schoonmoeder heeft het druk en vergeet wel eens iets dat ze een paar jaar geleden nooit zou zijn vergeten. Manlief zegt dat het wel meevalt en dat het de drukte van het werk is... Ik hoop het echt van harte!
Door jouw mooie verhaal over Anna zal ze nooit vergeten worden, wat heb je dat weer prachtig verwoord! Liefs, Manon
BeantwoordenVerwijderen@Manon
BeantwoordenVerwijderenDankjewel.We hadden een heel goed contact. Ik kwam zo vaak bij haar. Ik heb nog aan haar sterfbed gezeten, maar op het moment dat ik even weg was, is ze overleden. Ik mis haar heel erg.
Puk
De moeder van mijn ex-man werd ook dement net voordat ex en ik uit elkaar gingen. Gelukkig heeft ze niet zo heel veel meer meegekregen van de vervelende scheiding.
BeantwoordenVerwijderenIk ben haar nog wel op blijven zoeken maar op een bepaald moment sprak ze ook niet meer tegen mij, wist ook niet wie ik was.
Het is erg om iemand zo af te zien glijden en ik vind het een mensonterende ziekte.
Fijn dat je bij Anna bent gebleven tot haar dood.