Update

Ik wilde eerst een Blogje maken over consuminderen, ,maar na enige twijfeling wil ik toch nog even ingaan op mijn vorige blogje over sociale contacten.

Dat ik nu weer enig contact heb met mijn buurvrouw mag toch echt wel een wonder heten. Ik had mij voorgenomen om nooit meer contact te zoeken of te krijgen met wat voor buren dan ook. In het verleden heb ik een paar zeer vervelende ervaringen gehad. Ik had een buurvrouw die aan de overkant van de straat  woonde. Alleenstaand met drie kinderen, bijstandsuitkering en de vierde op komst. Ik was toen zwanger van jongste zoon. Zij had het niet breed en wij hielpen haar. Zowel emotioneel, als financieel. We gingen samen naar de verloskundige en zij deed thuiswerk. Middagen heb ik op mijn knieen gezeten, papieren in enveloppen gestopt. Op vrijdagavond gingen wij film kijken met wat lekkers, samen met de kinderen en wij nodigden hen ook uit.( De buurvrouw en haar kinderen). Ik deed boodschappen voor haar, die ik betaalde, kocht kleding voor haar kindjes,die ik betaalde. Wij stonden letterlijk dag en nacht voor haar klaar. Om half twee s'nachts werd er bij ons aangebeld. De buurvrouw stond helemaal overstuur op de stoep. We hebben haar wat te drinken gegeven en gevraagd, wat er was. Het bleek dat haar ex de hele achtertuin had leeggeroofd. Wij hebben haar geld gegeven om wat nieuwe plantjes te kopen. Niet geleend, maar gegeven. Hoe kan ik jullie ooit terug betalen voor alles wat jullie voor mij doen, zei ze huilend. En toen zei Pukman: We vinden het fijn om je helpen en ik hoop dat als Puk ooit hulp nodig heeft, dat jij er dan ook voor haar bent. Natuurlijk! was het antwoord.

Haar kindje werd geboren. Na drie zoons kreeg ze een dochter. Helemaal blij voor haar en met een mooi kado ging ik op kraambezoek. Maar ze gedroeg zich erg raar. Ze had inmiddels een nieuwe vriend en mij negeerde ze een beetje. Ik dacht dat ik het niet goed gezien had, maar het was wel degelijk waar.Van de een op de andere dag vermeed zij mij. Toen werd drie weken later jongste zoon geboren. Drie zoons, wat waren wij gelukkig! Maar jongste zoon bleek niet helemaal gezond. Hoestte erg veel. Kreeg bronchitis en longontsteking. Ik durfde niet met hem naar buiten. Toen begonnen andere buren mij te mijden en vreemd aan te kijken. Mjn pestverleden kwam weer helemaal naar boven. Uiteindelijk ben ik met de buurvrouw aan de overkant gaan praten. Het enige wat er uitkwam was dat zij nu weer een vriend had en ik overbodig was. Nu ga ik ook de dingen doen die jij doet!! En ik kon gaan. Pure jaloezie. Zij is gelukkig verhuisd. Van andere buurvrouwen hoorde ik, dat ik jaloers op haar was. Zij had een dochter gekregen en ik een zoon. Die wilde ik niet, dus verstopte ik hem maar!! Ze heeft mij zo ontzettend gekwetst en op mijn ziel getrapt. Ik nam mij voor. Nooit meer!!

Mijn goede eigenschap is gelijk mijn slechtste. Ik wil altijd maar mensen helpen en voor ze klaar staan en misschien ga ik daarin te ver. Maar zo zit ik in elkaar. Ik heb geprobeerd dat te veranderen, maar de enige die er ongelukkig van werd was ikzelf. Het gezegde: Wie goed doet, goed ontmoet, gaat voor mij niet op. Maar dat ik nu na 20 jaar toch weer een buurvrouw uitnodig voor een kopje koffie is toch wel een klein wondertje.

Geniet van deze dag

Heel veel liefs Puk